Çay ve Anlamı

Karadeniz yaylalarının doğal kaynak sularından beslenen, tertemiz havasında yetişen, hayatımızda vazgeçemediğimiz, gerginken, keyifliyken, yorgunken, dinginken onsuz olmam dediğimiz bir içecek çay… İşyerimize gelen arkadaşlarımıza, misafirlerimize, evimize gelen dostlarımıza hasbihal ettikten sonra sorarız “bir çay içer miyiz?” diye ve demleniverir o çay, yazılı olmayan bir kuralmışçasına.. Sevginin ikramıdır aslında çay, yaz sıcağında ılık bir meltem, kış soğuğunda sıcacık bir battaniyedir..

Sabahları kalkınca ilk ocağa konandır olmazsa olmazımız çayın demliği. Kimisi ince belli bardakta yudumlamayı sever, kimisi kupasında. Kahvaltı masalarının baş tacı, dost sohbetlerinin gözdesi olmayı hiçbir zaman bırakmaz. Her ne kadar kahveyi sevenlerimiz olsa da içimizde, sabahın ilk anlarında güzelce demlenmiş bir çay ile güne başlamak nasıl bir keyiftir, müptelaları bilir…

Bazen bir aileyi yansıtır; demliği, bardağı, kaşığı, tabağıyla…  Bir yerde okumuştum; “Çayın alt demliği evdeki kaynanadır. O durmadan fokur fokur kaynar durur. Üst demlik ise evdeki gelindir. Alt demlik kaynadıkça o olgunlaşır ve demlenir. Gelinin kocası çay bardağı gibidir. Biraz kaynana doldurur onu biraz da gelin. Çocuklar çayın şekeridir, çaya tat verirler. Görümce ise çay kaşığıdır. Arada bir gelir ve karıştırır gider. Kayınbaba bardak tabağıdır, dökülenleri bir araya toplar.”

Gönül ne çay ister, ne çayhane, gönül sohbet ister çay bahane… “Gel sohbet edelim biraz” denmez de “Çayı koydum ocağa haydi gel” denir. O zaman dem bu dem hadi çayı koydum ocağa gelin kardelenFm chat ortamına sohbet edelim 🙂